காவல் தெய்வங்கள்....

மொத்தம் எத்தனைபேர்?
சரியாக நினைவில்லை..
ஆறேழு இருக்கலாம்,
அலுவலகத்துக்கு மட்டும்..
அங்கே, நாளும் காவலிருப்பர் நால்வர்..
அவ்வப்பொழுதில் மற்றவரும் ..

இவர்கட்கு பெயரிடுதல் எனது கடமை..
எளிதல்ல இவ்வேலை..

எனது பெயர் பிடிப்பதில்லை

இவர்களது இறைவனுக்கு..

இதற்கு முன்னே காவல்

இருந்தவரது பெயருந்தான்..

ஒருவனுக்கு ஐந்திலக்கப் பெயர்,
எல்லாமே எழுத்துக்களாய்...
இன்னொருவனுக்கு ஏழு,
இறுதியில் ஓரெண் தேவையாம்..
மூன்றாமானவன் எட்டப்பன்..
எட்டிலே ஓரெழுத்து பெரியதாயிருக்க,
சின்னமொன்றும், எண்ணொன்றும்
உடனிருந்து பாதுகாக்க,
மற்றதெல்லாம் சிற்றெழுத்துக்கள்..
நாலாமானவனுக்கு எண்கள் மட்டும்...

இவர்களின் ஆயுட்காலம்,
மூன்றே மாதங்கள் தாம்..
முடிந்ததும், செவ்வனே
இயற்கையெய்திடப்படுவர்..
ஒன்றாய் மரிப்பதில்லை அனைவரும்..
ஒவ்வொருவனாய்த் தான்..
காலஞ்சென்ற ”இன்னார்” இடத்துக்கு,
இன்னொருவனைத் தேடிப்பிடித்து,
அவனது தலைவிதிக்கேற்ப
பெயரிட்டழைக்க வேண்டும்,
மானிடர் யார்க்கும்
புரிந்திடாத ரகசியக் குரலில்...

கொள்ளு பேரப்பிள்ளைகளை
மாற்றி மாற்றியழைக்கும்
தொன்னூறு வயது தாத்தன் போல்,
சிலவேளைகளில் குழம்பிப்
போய் விடுகின்றேன் நானும்....
புதிதாய் இவர்களைப்
பணியமர்த்திய பொழுதுகளில்,
என்பாடு சொல்லி மாளமுடிவதில்லை...
இதுநாள் வரை காத்தவனது
நன்றி மறக்கயியலாமல்,
அப்பெயரிட்டே அழைத்துத்
தொலைக்கின்றேன் புதியவனையும்..

காவலில் கெட்டிக்காரர்கள்..
பெயரைச் சரியாக உச்சரிப்பவனுக்கே
சொர்க்க வாசல் திறக்கப்படும்.
ரோசக்காரப் பயல்கள்..
மாற்றியழைத்தால்

மிகுந்த வருத்தம் கொள்வர்..

மும்முறை தவறிழைக்கப்பட்டால், 

தற்கொலை செய்து கொள்வர்..

இவர்கள் போக,
வீடு, விமானம், வங்கி, வழக்கு,
அஞ்சல், அலும்பு,
செருப்புக் கடை, பருப்புக் கடைக்கென
இன்னும் இருக்கிறார்கள்,
சுமார் ஐம்பது பேர்...

பொருத்தமான பெயர் தேடி,
சலித்துதான் போகின்றேன்,
நித்தமும் சலிப்பில்லாமல்
கடமையே கண்னென
கணினியில் ”உயிர்” வாழும்
எனதருமை கருப்பண்ணச் சாமியர்க்கு..